(-)ryzyko powstania mostków termicznych przy złym rozwiązaniu konstrukcyjnym, braku odpowiedniej izolacji lub niestarannym wykonaniu, stanowiących strefę intensywnego przemarzania domu;

Podział zwn konstrukcję:

a) balkon żelbetowy (najpopularniejszy):

-przy stropie żelbetowym- przedłużenie płyty stropowej;

-przy stropie gęstożebrowym- płyta żelbetowa zakotwiona w wieńcu stropowym;

-płyta podparta na słupach

-płyta połączona za pomocą łączników termoizolacyjnych (z prętów ze stali nierdzewnej i szlachetnej, połączonych pianką polistyrolową wzmacnianą wkładkami betonowymi lub stalowymi):

(+)uniknięcie mostka cieplnego- łączniki umieszcza się je na styku płyty ze stropem tak, by przekładka z pianki pokrywała się z warstwą izolacji termicznej ściany;

(-)drogie;

b) balkon drewniany

dwa podejścia dotyczące uszczelnień balkonów:

1.okładzina ceramiczna na kleju typu „flex”;
2.elastyczny szlam uszczelniający;
3.warstwa spadkowa wykonana na warstwie czepnej;
4. płyta konstrukcyjna
-dwupoziomowe odprowadzenie wody – po powierzchni balkonu oraz po warstwie uszczelniającej– na skutek zastosowania pod jastrychem maty drenażowej. Ewentualne pozostałości wody odparują po nagrzaniu się okładziny. Nie ma także niebezpieczeństwa zniszczenia konstrukcji na skutek obniżenia się temperatury poniżej zera stopni. Uzupełnieniem systemu są przydrzwiowe kratki wpustowe oraz osłonowe profile boczne.

1. okładzina ceramiczna na kleju typu „flex”
2.jastrych wodoprzepuszczalny
3.warstwa ochronna wodoprzepuszczalna
4. drenaż
5.warstwa ochronna
6. bitumiczna izolacja przeciwwodna
7.warstwa spadkowa wykonana na warstwie czepnej
8.płyta konstrukcyjna
-podpłytkowe (zespolone) uszczelnienie przeciwwodne z elastycznej mikrozaprawy uszczelniającej (szlamu)-
niedopuszczenie do penetracji wilgoci i wody w głąb jastrychu. Wilgoć zatrzymuje się na poziomie spodu płytki


Ad. okładzina zewnętrzna (optymalny spadek 1,5-2,5%):
Okładzina odporna na mróz i działanie czynników atmosferycznych,mocowania okładziny zewnętrznej bezwzględnie trzeba wybierać elastyczne kleje wodo- i mrozoodporne.,zaprawa do spoinowania również była odporna na działanie czynników atmosferycznych..
-płytki ceramiczne:
przyklejone całą powierzchnią(zapobiegnie to ich pękaniu pod wpływem obciążeń, a także uniemożliwi wnikanie pod nie wody), kleju zarówno na podłoże, jak i na spód płytek, oraz staranne dociśnięcie ich do podłoża.
powinny mieć niewielką nasiąkliwość i być odporne na ścieranie(np. antypoślizgowe).

Uwaga!poziom posadzki balkonu zawsze powinien być co najmniej o 1 cm niższy niż w mieszkaniu dla ochrony przed zalewaniem wodą ze śniegu topniejącego przy progu.

Ad.hydroizolacja balkonu:
zabezpieczone przed nasiąkaniem wodą, gdyż w okresie zimowym mogłoby to doprowadzić do ich zniszczenia.
te same materiały co w przypadku tarasu: papa, foliia lub masa izolacyjna układana na warstwie spadkowej i pod okładziną.
Izolację wywijamy min. 15 cm na ścianę, by zabezpieczyć strefę cokołową przed zamakaniem.
Krawędzie połączenia płyty ze ścianą zabezpiecza się profilowaną taśmą uszczelniającą, którą trzeba zatopić w warstwie hydroizolacji.
dwa podejścia dotyczące uszczelnień balkonów:
1.-dwupoziomowe odprowadzenie wody – po powierzchni balkonu oraz po warstwie uszczelniającej– na skutek zastosowania pod jastrychem maty drenażowej.
2.niedopuszczenie do penetracji wilgoci i wody w głąb jastrychu. Wilgoć zatrzymuje się na poziomie spodu płytki.

Ad.ocieplenie:
mostka termicznego. Aby nie było dużych strat ciepła oraz by nie dochodziło do przemarzania ścian w okolicy stropu, balkony trzeba izolować termicznie.
izolacja powinna być umieszczona po obu stronach płyty.
najwięcej ciepła ucieka przez strefę znajdującą się w odległości 1m od ściany domu, izolujemy jednak całą płytę, dla zachowania równej powierzchni.
Najlepiej sprawdzają się płyty z polistyrenu ekstrudowanego, są najcieńsze (najlepsze właściwpści izolacyjne), nienasiąkliwe, twarde i odporne na działanie czynników zewnętrznych.

Ad.płyta konstrukcyjna:
mozliwe rozwiązania:
a) przy stropie żelbetowym- przedłużenie płyty stropowej;
b) przy stropie gęstożebrowym- płyta żelbetowa zakotwiona w wieńcu stropowym;

-minimalna grubość płyty konstrukcyjnej – 8 cm (max. 20cm)
-może być betonowana w deskowaniu na placu budowy albo przywieziona w formie prefabrykowanego elementu z wypuszczonym zbrojeniem(mocowana za pomoca dźwigu)
-zbrojenie płyty balkonu zawsze musi być zaprojektowane przez konstruktora

najczęściej żelbetowa płyta, której zbrojenie łączy się ze zbrojeniem stropu. Niestety taka płyta bardzo dobrze przewodzi ciepło, a więc wychładza przylegający do niej strop, powstaje mostek termiczny. Żelbetowa płyta ma wyższą przewodność cieplną niż ściana budynku, a więc wychładza ją. Dodatkowe straty ciepła powodują również powierzchnie otaczające okno i drzwi balkonowe – strefa ościeży, nadproży, podokiennika. Na zimnych powierzchniach przegród kondensuje para wodna, co sprzyja zawilgoceniu konstrukcji.
Można wprawdzie ratować się, układając ocieplenie od środka, ale sposób ten niekorzystnie wpływa na rozkład ciśnień w przegrodzie. Ocieplony narożnik jest narażony na zawilgocenie od gromadzącej się na powierzchni pary wodnej, a ściana – pozbawiona możliwości nagrzewania się od wnętrza domu – w zimie stale jest poddawana działaniu ujemnej temperatury, co niekorzystnie wpływa na jej parametry wytrzymałościowe.



1.okładzina ceramiczna na kleju typu „flex”
2.elastyczny szlam uszczelniający
3.jastrych
4. warstwa ochronna;
5.bitumiczna izolacja przeciwwodna;
6.termoizolacja;
7.paraizolacja;
8. warstwa spadkowa wykonana na warstwie czepnej;
9.płyta konstrukcyjna