komin

Przed wyborem komina należy określić:
- ilość kanałów wentylacyjnych (w wypadku wentylacji grawitacyjnej);
- rodzaj podłączanego urządzenia grzewczego (moc oraz rodzaj paliwa) oraz rodzaj odprowadzanych spalin (mokre czy suche*);
- wysokość;

* tryb mokry: bardziej wymagający, jeśli chodzi o parametry komina;
temp. spalin opuszczających komin = ok. 70°C,
paroprzepuszczalność komina w tym trybie powinna być niska,
komin powinien być odporny na korozję, ze względu na osadzanie kondensatu w tym trybie.
tryb suchy: temp. spalin opuszczających komin = 200-350°C
.
Wraz z postępem, wzrostem sprawności urządzeń grzewczych, obniżana jest temp. spalin na wylocie komina ( więcej ciepła zostaje w ogrzewanym budynku). Powoduje to osadzanie się kondensatu wewnątrz komina, czyli przejście  trybu pracy komina z suchego  na mokry.
.
Materiał:
materiał do budowy komina powinien utrzymywać temp. ścian komina powyżej temperatury punktu rosy.
Rodzaje materiałów do budowy komina:
- murowany z cegły
- ceramiczny;
- stalowy;
.
Ad. komin murowany z cegły:
(+) kanały murowane dobrze sprawdzają się jako przewody dymowe;
(+) najtańszy;
(+) zalecany gdy ma być wybudowany na ścianie nośnej lub zewnętrznej ( unikamy problemów związanych z oparciem stropu) lub gdy komin ma pomieścić dużo kanałów
(-)ciężki, wymaga oddzielnego fundamentu;
- obudowę przewodów kominowych wykonuje się tu z cegły pełnej gr. 12 cm, na zaprawie cementowo-wapiennej, z zewnętrznym tynkiem lub spoinowaniem;
komin murowany można zaadaptować do kotła na gaz lub olej:
- zabezpiecza się go przed niszczącym działaniem kwaśnych skroplin przez umieszczenie w środku kwasoodpornego wkładu stalowego. Kanał na stalowy wkład musi być większy od średnicy stalowego przewodu spalinowego, by umożliwić odkształcenia. W dolnej części komina trzeba wykuć otwór umożliwiający zamontowanie odstojnika kondensatu, wyczystki oraz trójnika do podłączenia kotła.

Ad. komin ceramiczny prefabrykowany:
tylko do odprowadzania spalin czy dymu lub łączone z kanałami wentylacyjnymi;
(+) niewielkie wymiary zewnętrzne, zajmują mniej miejsca niż kominy murowane;
(+) szybki, prosty montaż;
(+) trwałość
(+) polecany w przypadku domów o lekkiej konstrukcji szkieletowej lub przy kominie wolnostojącym;

Ad. komin stalowy:
- najczęściej jako dwuścienny komin systemowy- rura wewnętrzna ze stali kwasoodpornej+ izolacja termiczna z wełny mineralnej gr. 25-50 mm + zewnętrzny płaszcz np. ze stalowej blachy kwasoodpornej.  izolacja termiczna zapobiega poparzeniu przy dotknięciu oraz chroni przed pożarem, a w przypadku kominów zewnętrznych – zapobiega wychładzaniu spalin, co prowadziłoby do zmniejszenia siły ciągu kominowego;
- produkowane jako wewnętrzne wkłady przeznaczone do umieszczenia w obudowie z cegieł lub bloczków, albo jako samodzielne, samonośne systemy przeznaczone do wznoszenia kominów wewnątrz lub na zewnątrz domu;
(+) większa odporność na działanie kwasów, stąd nadaje się do urządzeń grzewczych na paliwa płynne (gaz, olej), a także nowoczesnych pieców i wkładów kominkowych na drewno;
(+) lekki, nie potrzebuje fundamentu, podstawę, na której się go wznosi, można zamocować do ściany, więc komin nie musi się zaczynać tuż nad ziemią.

Wykończenie komina nad dachem:
Rodzaje wykończeń:
- otynkowany tradycyjnie, gdzie tynk można dodatkowo wzmocnić 1-mm-ową warstwę tynku cienkowarstwowego;
- tynk + ocieplenie 3-10cm(zwykle 5 cm);
- pokryty płytami włókno-cementowymi ( nie dotykają do dachu i czapki kominowej, z wentylowaną szczeliną powietrzną);
- oklejony płytką;
- oklejony struktonitem;
- obłożony klinkierem lub silikatem na zazbrojonej płycie wspornikowej;
- komin w całości murowany, wykończony cegłą klinkierową nie wymaga dodatkowego wykończenia, wystarczy zabezpieczenie preparatem hydrofobowym - ( zwiększa odporność na wilgoć i zanieczyszczenia);

Rodzaje przewodów kominowych:

- spalinowy- odprowadza z kotłów na paliwa ciekłe(olej opałowy) i gazowe. spaliny o stosunkowo niskiej temp., z dużą zawartością pary wodnej i siarki, stąd przewody muszą być odporne na działanie kwaśnych skroplin, przeważnie mają wkład z ceramiki kwasoodpornej (kamionkowy) lub ze stali kwasoodpornej;
-  powietrzno-spalinowy - odprowadza spaliny z kotłów z zamkniętą komorą spalania, zapewnia dopływ świeżego powietrza spoza budynku;
- dymowy- odprowadza dym z kotła na paliwa stałe( węgiel, koks) kuchni węglowych, węglowych pieców grzewczych, kóz, kominków i pieców kaflowych, nie musi być odporny na działanie kwaśnych skroplin, więc nie wymaga wewnątrz wkładu.
Kominy takie są murowane z cegły pełnej wg wymagań normy budowlanej PN-89/3-10425-Przewody dymowe, spalinowe i wentylacyjne murowane z cegły.;
- uniwersalny- odporne na wysoką temp. i działanie kwasu, mogą odprowadzać spaliny z kotłów na gaz lub olej oraz dym z urządzeń na paliwo stałe;
- wentylacyjny- dostarczają powietrze (wloty w ścianach kominowych) konieczne w procesie spalania oraz wymieniają zużyte powietrze w pomieszczeniach (wyloty z kanałów wentylacji grawitacyjnej w bocznych ścianach komina, na przestrzał, przy jego zakończeniu);

Wentylacja:
- funkcja:
a) odpowiada za wymianę powietrza w budynku- usuwanie zanieczyszczeń oraz produktów sapalania i doprowadzanie świeżego powietrza z zewn.;
b) gdy mamy kominek- doprowadza odpowiednią ilość do bezpiecznego spalania;
- źle wykonana może powodować zakłócenia w pracy komina, być powodem chorób domowników;
- wentylowane powinny być pomieszczenia: bez okien, kuchnie, łazienki, kotłownie oraz wszystkie pokoje na poddaszu. jeden przewód wentylacyjny może być przyporządkowany tylko jednemu pomieszczeniu;
- w pom., w którym zainstalowany jest kocioł grzewczy, powinien znajdować się otwór wentylacji nawiewnej, którego dolna krawędź powinna znajdować się nie wyżej niż 33 cm od poziomu podłogi, oraz otwór wentylacji wywiewnej, umieszczony możliwie blisko stropu;
- przewody wentylacyjne (w odróżnieniu od spalinowych i dymowych) wykończa się bocznymi otworami wylotowymi bezpośrednio pod elementem przykrywającym komin. Dla uniknięcia niepożądanych zawirowań przepływu powietrza, zaleca się wykonanie dwóch otworów w przeciwległych ścianach kanału;
.

Wysokość efektywna komina:
efektywna wysokość komina mierzona od trójnika spalinowego do wylotu ponad dach powinna wynosić:
-dla kotłów opalanych gazem minimum 4m;
-dla kotłów opalanych olejem opałowym minimum 5m;


Wysokość komina ponad dachem (wdg normy PN-89/B-10425)
a)dach ≤12° , wylot komina powinien znajdować się co najmniej o 0,6m wyżej od kalenicy;

b)dach >12° i pokryciu:
- łatwo zapalnym, wyloty przewodów powinny znajdować się na wysokości co najmniej o 0,6 m wyżej od poziomu kalenicy;

- niepalnym i trudno zapalnym, wyloty przewodów powinny znajdować się co najmniej o 0,3 m wyżej od powierzchni dachu oraz w odległości mierzonej w kierunku poziomym od tej powierzchni co najmniej 1,0 m;

Przy usytuowaniu komina obok elementu budynku stanowiącego przeszkodę (zasłonę), dla prawidłowego działania przewodów, ich wyloty powinny znajdować się ponadto:
a) ponad płaszczyzną wyprowadzoną pod kątem 12° w dół od poziomu najwyższej przeszkody (zasłony) dla kominów znajdujących się w odległości od 3 do 10 m od tej przeszkody przy dachach stromych;
b) co najmniej na poziomie górnej krawędzi przeszkody (zasłony) dla kominów usytuowanych w odległości od 1,5 do 3,0 m, od przeszkody;
c) co najmniej o 0,3 m wyżej od górnej krawędzi przeszkody (zasłony) dla kominów usytuowanych w odległości do 1,5 m od tej przeszkody;


Konstrukcja komina:
-fundament;
-trzon kominowy;
-wlot do kanału;
-wyczystka w kanałach dymowych i spalinowych;
-otwory rewizyjne, jeśli kanały są odchylone od pionu o 30 do 45º;
-wyloty;

Ad fundament:
Mimo wylotów na parterze, kominy dymowe sprowadzane są do piwnicy ze względu na wyczystki oraz nagromadzenie części lotnych, opadających na dół. Inne kanały nie muszą być murowane od samego fundamentu, a jedynie od tej kondygnacji, gdzie są potrzebne. One jednak również powodują dodatkowe obciążenie, wymagające poszerzenia fundamentu.


Ad trzon kominowy:
jeden lub kilka kanałów, tj. otworów, obudowanych ścianką z cegły gr. 12 cm ( cegła pełna kl. 150 na zaprawie cementowo-wapiennej  kl. 30). na konstrukcji komina nie wolno opierać stropów ani żadnej innej konstrukcji.
Na strychu i naddaszu najlepiej zastosować cegłę klinkierową.
Komin z cegły ceramicznej pełnej muruje się na niepełne spoiny i następnie ich powierzchnie tynkuje.
Cegły klinkierowe też muruje się na niepełne spoiny, a następnie spoinuje.

Ad wlot do kanału:
a)kominy murowane z cegły:
wloty do kanałów wentylacyjnych- odległość górnej krawędzi otworu od sufitu nie powinna przekraczać 150 mm;
inne wloty mogą zostać wykute przed podłączeniem pieca węglowego lub kotła centralnego ogrzewania.
b) prefabrykaty: przy wznoszeniu komina trzeba od razu zastosować odpowiednie elementy z otworami wlotowymi, wyczystkami i zbiornikami kondensatu.

Ad wyczystki:
a)kanały dymowe: otwory wyczystkowe (zamykane drzwiczkami z materiałów niepalnych) w piwnicy 1-1,2 m nad podłogą lub (gdy brak piwnicy) na parterze, w sąsiednim pom., min. 0,30 m nad podłogą.
b)kanały spalinowe: wyczystki poniżej wlotu spalin do komina.

Ad otwory rewizyjne (jeśli kanały są odchylone od pionu o 30 do 45º):
powyżej i poniżej załamania na odcinku pionowym, zamykane drzwiczkami.
dł. ukośnego kanału nie może przekraczać 2 m.


Ad wyloty:
wierzch kominów powinien być nakryty czapką betonową zbrojoną z okapnikiem, odizolowaną warstwą papy.
w rejonach silnych wiatrów i przy usytuowaniu kominów obok elementów budynku stanowiących przeszkodę zaleca się instalować nasady kominowe, chroniące otwóry wylotowe przed zakłóceniem ciągu kominowego.

Do prawidłowego zabezpieczenia konstrukcji komina przed czynnikami atmosferycznymi, należy zastosować płytę przykrywającą.
Rodzaje płyt przykrywających:
- czapka betonowa (tynkowana, barwiona w kolorze klinkieru), na zaprawie murarskiej;
- stalowa na kleju;
- murowana -tradycyjne zakończenie sposobem murarskim – wysunięcie jednej warstwy cegieł na zewnątrz o 6cm;

Głowica komina: wzmocnia zakończenie komina i umożliwia założenie instalacji odgromowej. Zalecamy dodatkowe wzmocnienie kotwami przytwierdzającymi.
Dylatacja:
Komin stanowi element wolnostojący, dlatego należy stosować dylatację:
- min. 5-10 mm od elementów konstrukcji;
- szczelina min. 5 cm z cyrkulacją powietrza, od łatwopalnych powierzchni ścian;
- przy przejściu komina przez strop (tu dylatację wypełniamy niepalną wełną mineralną):
a) 3 cm przy stropie niepalnym;
b) 5 cm przy stropie palnym;

Przejście czopucha przez ścianę musi być:
- w promieniu min. 15cm zabezpieczone materiałami niepalnymi (np. wełną mineralną)  przy ścianie łatwopalnej;
- oddylatowane warstwą wełny mineralnej na całej długości przejścia w celu wyeliminowania naprężeń przy ścianie niepalnej;

Przy łączeniu stalowego czopucha z ceramicznym trójnikiem spalinowym należy zachować szczelinę dylatacyjną,
.
Dla oddylatowania komina od konstrukcji oraz zapewnienia sztywności poziomej, należy wykonać mocowanie do więźby dachowej za pomocą stalowego rusztu.

Ocieplenie komina:
(+)poprawia pracę komina, ułatwia rozpalanie, wydłuża żywotność komina;
Kominy w zewnętrznych ścianach budynku powinny być izolowane cieplnie.
Materiały do ocieplenia komina:
- wełna mineralna;
- wełna skalna:
(+) stanowi ważną barierę ogniową, jest niepalna;
.
Rozwiązania:
-pustaki kominowe ocieplone wełną mineralną, zabezpieczającą spaliny przed nadmiernym ochłodzeniem, minimalizującą tworzenie się kondensatu;
-wkłady kominowe w kanałach murowanych: przestrzeń między wkładem a przekrojem komina wypełnia się wełną mineralną (nie stosuje się ocieplenia z wełny mineralnej przy wkładaniu wkładu kominowego w gotowy już kanał murowanego komina).

Nowy przewód dymowy do kominka w istniejącym domu:
- zaadoptowanie istniejącego przewodu went., gdy spełnia wymagania (drożność, odpowiedni przekrój min.14x14cm, dobry stan). koszulkowanie- wprowadzenie przewodu ze stali kwasoodpornej v uszczelnienie masą silikatową odporną na wys. temp.;
- komin stalowy zewnętrzny, np. dwuścienny:
(+) prosty montaż/ lekki/ brak fundamemtu, mocowany do śc., możliwość zamocowania od wyższej kondygnacji;
- komin stalowy wewnętrzny:
dwuścienny, jeśli ma pozostać nieobudowany v jednościenny obudowany płytami g-k v g-w;
(+) pasuje do nowoczesnych wnętrz/ prace murarskie ograniczaja się do otowu w stropie v śc.;
- komin ceramiczny zewnętrzny:
ocieplony ognioodporną wełną min., kotwiony w śc. obejmami
(+)szybka budowa z prefabrykowanych elementów;
(-)potrzebny fundament;
- komin ceramiczny wewnętrzny:
(+)niski (domy parterowe i z poddaszem) można oprzeć na wylewce(jeśli ma dostateczną nośność) v na żelbetowej nadlewce/ gdy przechodzi przez strop, nie musimy go kotwić do śc.;
- komin murowany zewnętrzny:
kotwiony do śc., ale oddylatowany warstwą papy, ocieplony (np. stalowy wkład szybru owinięty wełną min.)
- komin murowany wewnętrzny:
(-)trudna budowa- potrzebna stopa fundamentowa (wykop głębokości 50cm), otwór w stropie i poszyciu dachu;
.
.



Wymiary przewodów kominowych:
- 0,14x0,14m lub średnica 0,15 m - trzony kuchenne i kotły grzewcze na paliwa stałe oraz kominki z otwartym paleniskiem lub zamkniętym wkładem kominkowym o wielkości otworu paleniskowego kominka do 0,25 m2;
- 0,14x0,27 m lub średnica 0,18 m - kominki o większym otworze paleniskowym;
- 0,016 m2, min. szer. 0,1 m-  przewody kominowe do wentylacji grawitacyjnej.
- średnica komina musi zapewnić odpowiedni ciąg kominowy
Obliczanie przekroju komina, źródło:http://dobrykomin.pl/

^ przewody spalinowe i powietrzno-spalinowe (koncentryczne) do urządzeń gazowych z zamkniętą komorą spalania można wyprowadzić przez ścianę zewnętrzną budynku, pod warunkiem że moc cieplna urządzenia nie przekracza 21 kW w wolno stojących budynkach jednorodzinnych albo 5 kW w pozostałych budynkach mieszkalnych,  muszą się znajdować na wysokości co najmniej 0,5 m nad poziomem terenu, o ile w odległości do 8 m nie ma placu zabaw dla dzieci i innych miejsc rekreacyjnych, bo wówczas minimalna wysokość to 2,5 m. Nie mogą być w odległości mniejszej niż 0,5 m od krawędzi otwieranych okien i mogących przysłonić wylot ryzalitów. Wylot każdego przewodu spalinowego i dymowego powinien być oddalony co najmniej o 6 m od koron drzew;

^ reszta wylotów powinna być wyprowadzona nad dach na wysokość zabezpieczającą przed zakłócaniem ciągu w sposób określony w Polskiej Normie dla kominów murowanych;

-podłączenie przewodów kominowych: jeden przewód grawitacyjny może odprowadzać produkty spalania tylko z jednego urządzenia, a wentylacyjny – powietrze z jednego otworu wywiewnego. Przewody zbiorcze można stosować jedynie w przypadku odprowadzania dymu z maksymalnie trzech pieców na paliwa stałe ze szczelnym zamknięciem nieznajdujących się na ostatniej kondygnacji budynku pod warunkiem zachowania różnicy poziomu włączenia ich przewodów do przewodu zbiorczego co najmniej 1,5 m. Można też wykorzystywać zbiorcze przewody systemów powietrzno-spalinowych przystosowanych do pracy z urządzeniami z zamkniętą komorą spalania wyposażonymi w zabezpieczenia przed zanikiem ciągu kominowego.

Uwaga:

(!) w kominach na paliwo stałe, w skutek błędnego użytkowania i montażu, może dochodzić do zapalenia się sadzy. Wtedy w kominie panuje temperatura ok. 1000°C, powstaje ryzyko pożaru. Należy szukać produktów mających certyfikat CE na cały system kominowy, a nie tylko na jego poszczególne elementy;
(!)  problemem jest montowanie kominów nieocieplonych wełną skalną wtedy, gdy jest ona niezbędna (wilgotne spaliny powstające na przykład w piecach gazowych)
(!)  przewody spalinowe i dymowe powinny być oddalone od łatwo zapalnych, nieosłoniętych części budynku co najmniej o 0,3m, a od osłoniętych okładziną z tynku o grubości 25 mm na siatce albo równorzędną okładziną co najmniej 0,15 m;

Normy:

- PN–89/B-10425

Czytaj więcej:

http://dobrykomin.pl/pl/cms/doc/index/id/670