Panele laminowane to materiał wielowarstwowy, klejony. Wierzchnia warstwa wykonana jest z papieru z nadrukowanym wzorem, zalaminowanego ochronną warstwą żywicy lub PCW. Warstwa środkowa wykonana jest z płyty pilśniowej, a warstwa spodnia z melaminy. Trwałość paneli laminowanych zależy od materiału, z jakiego wykonany został ich rdzeń (najtrwalsze mają rdzeń z płyty HDF).
Zalety:
(+) duży wybór wzorów, kolorów i faktur, w-wa wykończeniowa może być z dowolnego gatunku drewna, papieru powleczonego warstwą żywicy, tworzywa sztucznego lub PCW;
(+) łączone na zatrzask- łatwy i szybki montaż, można układać je samodzielnie, nie wymagają klimatyzowania jak lite drewno; możliwość rozmontowania i wielokrotnego użytku;
(+) odporne na ścieranie warstwy wierzchniej, odkształcenia, nacisk, wysoką temperaturę, odbarwienie i zaplamienie;
(+) specjalne panele można stosować w pomieszczeniach wilgotnych (rdzeń ze wzmocnionej, impregnowanej, nasączonej środkami bakterio- i grzybobójczymi płyty HDF o zaimpregnowanych krawędziach);
(+) dość dobrze przewodzą ciepło, więc większość paneli można stosować przy ogrzewaniu podłogowym (wtedy należy stosować zalecane do ogrzewania podłogowego podkłady i folię paroizolacyjną);
(+) nie wymagają dodatkowej obróbki: szlifowania, lakierowania, impregnowania;
(+) niska cena przesądza o ich popularności;
Panele z laminatu dzięki wierzchniej warstwie z nadrukowanym wzorem dobrze imitują inne materiały.
Powyżej panele imitujące jak płytki ceramiczne. Fot. Meister
Laminowane panele imitujące płytki ceramiczne oraz gres. Fot. Meister
Wady:
(-) najbardziej akustyczne-dla uniknięcia klawiszowania i stukania podczas chodzenia, konieczne jest stosowanie podkładu wyciszającego;
(-) nie izolują termicznie tak dobrze jak naturalne materiały-panele laminowane sa cienkie (8mm) w porównaniu z podłogą drewnianą (dwukrotnie grubszą deską barlinecka lub kilkukrotnie grubszą klepką drewnianą);
(-)jedyna możliwa renowacja to wypełnianie rys i odpryśnięć akrylową masą uszczelniającą, paneli nie można cyklinować lub lakierować;
(-) nie nadają się dla alergików:
-kleje płyt wiórowych i żywice (melamina) mogą wywoływać silne reakcje uczuleniowe;
-laminat jako materiał syntetyczny, elektryzuje się, więc przyciąga i zatrzymuje kurz, nie nadaje się więc dla alergików uczulonych na roztocza. By zminimalizować ten efekt, należy wybrać panele laminowane z wewnętrzną warstwą antystatyczną, natomiast do pielęgnacji innych rodzajów paneli dobrze jest stosować środki czyszczące o właściwościach antystatycznych.
(-) kleje do drewna emitują formaldehyd*, substancję toksyczną w większych stężeniach, której poziom emisji jest kontrolowany przez normy;
Panele imitujące kamień naturalny: trawertyn, marmur, łupek oraz piaskowiec. Fot. Meister
Podział na klasy odporności na ścieranie (im wyższa cyfra określająca klasę, tym lepsze właściwości, klasa informuje jak można użytkować dany rodzaj paneli laminowanych):
AC1- tylko do pomieszczeń suchych, mało eksploatowanych (garderoba, sypialnia), najtańsze;
AC2-do pomieszczeń suchych, mało i średnio eksploatowanych (sypialnia, jadalnia);
AC3- do pomieszczeń suchych, średnio eksploatowanych (salon, jadalnia, pokój dziecka)
AC4-do pomieszczeń wilgotnych, wysoce eksploatowanych (kuchnia, łazienka, przedpokój)
AC5 i AC6-do pomieszczeń wilgotnych, wysoce eksploatowanych, nadają się nawet nawet w lokalach użytkowych (sklepy), najdroższe;
Podział zwn materiał warstw:
-w całości z drewna;
-z materiałów drewnopochodnych;
-połączenie drewna i materiałów drewnopochodnych;
-z plastiku;
-Podział zwn sposób połączenia z podłożem:
-klej- zazębiające się profile;
-bezklejowe- na zatrzask, taką podłogę można złożyć i użyć ponownie w innym pomieszczeniu;
Laminowane panele imitujące bale drewniane. Fot. Meister
Budowa trójwarstwowych paneli laminowanych z materiałów drewnopochodnych:
1. warstwa wierzchnia: -papier z nadrukowanym wzorem ( imitacje drewna, kamienia, metalu lub dowolny wzór). Wzór może być fakturowany dla poprawienia walorów dekoracyjnych. Papier zalaminowany jest ochronną warstwą żywicy lub PCW, co nadaje posadzce połysk, zabezpiecza panele przed wchłanianiem wody, ścieraniem, promieniami UV i działaniem detergentów;
2.rdzeń grubości 7–8 mm;
-z płyty pilśniowej HDF (high density fibreboard=płyta pilśniowa dużej twardośc)-najtrwalsza, nadaje się do wszystkich pomieszczeń, suchych i wilgotnych;
-z płyty MDF(medium density fibreboard=płyta pilśniowa średniej twardości)- średnio trwała, nadaje się tylko do pomieszczeń suchych;
-lub z płyty wiórowej-najmniej odporna, tylko do pomieszczeń suchych, mało eksploatowanych;
3.spodnia warstwa ochronna z melaminy zabezpiecza panele przed wilgocią i wypaczaniem się.
Panele imitujące bale drewniane, fakturowane. Fot. Meister
Narzędzia do układania:
młotek, amortyzująca deseczka, miarka i poziomica
Pielęgnacja:
-przecierać mopem zwilżonym wodą z delikatnym detergentem.
Fot. Meister
Uwaga!
1.Ogrzewanie podłogowe:
dozwolone jest tylko wodne ogrzewanie podłogowe (nie elektryczne), gdyż płyta pilśniowa rdzenia nie toleruje szybko zmieniających się temperatur. do wodnego ogrzewania podłogowego nadają się tylko panele posiadające odpowiedni certyfikat.
Cena:
35-110 zł za m2 (+ dodatki: mat. do izolacji akustycznej i cieplnej, kleje montażowe, listwy przypodłogowe itd.). Układając panele samodzielnie odpadają koszty robocizny (ok. 20 zł za m2).
Panele imitujące klasyczny parkiet. Fot. Meister
......................................................................................................................................................
* Europejskie normy EN dotyczące płyt drewnopochodnych w klasie E1 (do zastosowania wewnątrz pomieszczeń) dopuszczają emisję formaldehydu nie większą niż 0,1 ppm (0,125 mg/m3). Polskie normy są bardziej restrykcyjne-max. wielkość emisji w pomieszczeniach kategorii A (mieszkania, szpitale, szkoły, magazyny żywności) ograniczona została do 0,05 mg/m3. Dla pomieszczeń kategorii B (pozostałe) wartość ta jest dwukrotnie wyższa i wynosi 0,1 mg/m3.
Formaldehyd wydziela się również podczas niepełnego spalania gazu w kuchenkach domowych.