korek

Korek uzyskuje się z zewnętrznej obumarłej części kory dębu korkowego, którą obdziera się co 9-10 lat bez szkody dla drzewa. W ciągu życia pojedynczego drzewa pozyskuje się korek zwykle 12 razy. Dąb korkowy osiąga wiek 150–250 lat, rośnie w Afryce północnej i Europie południowej.

Zastosowanie korka w budownictwie:
-wykładziny podłogowe, zalecane zwłaszcza w sypialniach i pokojach dziecięcych;
-okładziny ścienne;
-tapety korkowe;
-materiał izolujący cieplnie i akustycznie do ścian i dachów;

Na trwałość podłogi korkowej wpływa właściwa pielęgnacja oraz dobra przyczepność lakieru na jego powierzchni.

Zalety:
(+) doskonała izolacyjność: akustyczna i  termiczna (współczynnik przewodzenia ciepła < 0,045 W/(m2·K);
(+) duża wytrzymałość mechaniczna, odporność na ścieranie i długowieczność, zwłaszcza podłóg korkowych winylowanych;
(+) duża odporność ogniowa, nie rozprzestrzenia płomienia, brak wydzielania pod wpływem ognia toksycznych substancji;
(+) dla alergików uczulonych na roztocza- korek jest antystatyczny, czyli nie przyciąga kurzu;
(+) naturalny materiał, porowaty, „oddycha”, pozwala utrzymać w mieszkaniu odpowiedni mikroklimat, m.in. stałą wilgotność powietrza;
(+) produkt ekologiczny, dla pozyskania korka nie trzeba ścinać drzewa, kora odrasta kilkanaście razy podczas życia drzewa;
(+) bogata paleta naturalnych i barwionych wzorów;
(+)alternatywa dla litego drewna- płyty korkowe są podobnie ciepłe jak drewno, stwarzają podobną atmosferę, mają za to znacznie mniejszą grubość, stąd mogą być stosowane podobnie jak wykładzina dywanowa lub PCW;


Wady:
(-) jeden z najdroższych materiałów na podłogę;
(-) mało odporna na zawilgocenie;


Podział zwn rodzaj zabezpieczenia powłoki zewnętrznej:
-zabezpieczone lakierem poliuretanowym-tylko do pomieszczeń mieszkalnych;
-zabezpieczone powłoką winylową (PCW)-do pomieszczeń mieszkalnych i obiektów użyteczności publicznej;
-płytki fabrycznie woskowane;

Podział zwn przytwierdzenie do podłoża:
-płytki-przyklejone do podłoża:
(+) nie ma potrzeby stosowania dylatacji, nawet na dużych powierzchniach (ale należy zachować dylatacje konstrukcyjne budynku);
(+) zalecane przy meblach i innych elementach wyposażenia na stałe montowanych do posadzki (np. w kuchni);
-panele -podłoga pływająca:
(+) niski koszt, można położyć samodzielnie;
(+) możliwość natychmiastowej eksploatacji podłogi po jej zamontowaniu;
(-) nie mogą być stosowane w łazienkach;
Na dużych powierzchniach, co 10m konieczne jest stosowanie odstępów dylatacyjnych.

Podział zwn wykończenie krawędzi:
- zamek;
- wpust wypust;
- płaskie;


Budowa paneli korkowych:
1. warstwa wierzchnia: z korka lub drewnianego forniru, powlekana lakierem lub powłoką winylową;
2. aglomerat korkowy, polepszający właściwości izolacyjne;
3. rdzeń: płyta HDF lub MDF o podwyższonej klasie wodoodporności i gęstości (z frezem bezklejowego zamka);
4. warstwa podkładowa: zagęszczony, pokruszony aglomerat korkowy zespojony żywicą lub drewno, pokryte folią PCW lub matą wygłuszającą;

Grubość takich paneli wynosi około 10-12 mm.

Przykładowa budowa płyty korkowej.
Układanie korka:
1. wymagania co do podłoża:
-wymagane jest równe, stabilne i suche podłoże cementowe(wilgotność <2%), anhydrytowe(wilgotność <0,5%) lub drewniane (np. płyty wiórowe 22mm);
-podłoże słabe i zapiaszczone należy przeszlifować, odkurzyć i zagruntować;
-na podłoże nierówne wylewamy wylewkę(cienkowarstwową masę samopoziomującą);
2. ułożenie izolacji przeciwwilgociowej z folii polietylenowej  gr min. 0,2 mm
3. układanie paneli lub przyklejanie płytek, od środka pomieszczenia, zgodnie z kierunkiem padającego światła dziennego, dociskanie do podłoża przez ostukiwanie gumowym młotkiem;
3a) lakierowanie*;
4. zamontowanie profili progowych na granicy z innymi materiałami podłogowymi,
niwelujących różnice w poziomach pomiędzy pomieszczeniami.

*Lakierowanie:
 Płytki mogą być:
-fabrycznie polakierowane- wtedy można je dodatkowo polakierować, by wypełnić szczeliny stykowe;
-mieć powierzchnię surową, wtedy musimy je polakierować;
Lakierowanie surowych płytek:
1. po 24h od przyklejenia, welurowym wałkiem nakładamy 1-szą warstwę lakieru.
2. po wyschnięciu lakieru, lekko go szlifujemy (papier ścierny o ziarnistości 120 v 150), dla lepszej przyczepności kolejnych warstw;
3.pył ze szlifowania odkurzamy;
4.czynność szlifowania powtarzamy jeszcze 2 razy;
5. 6h od ostatniego lakierowania można chodzić po podłodze.

Kilka warstw lakieru szlifowanego i oczyszczonego, gwarantuje powłokę o dobrej przyczepności.


Klejenie:
-kleje kontaktowe (dyspersyjne na bazie żywic lateksowych lub polichloroprenowe na bazie rozpuszczalników chemicznych), ich właściwości to duża początkowa siła wiązania i duża wytrzymałość na ścinanie. Klej nakładamy zarówno na całą powierzchnię płytki jak i na podłoże.

Panele korkowe mogą posiadać różne wzory.


Pielęgnacja:
-korek lakierowany: ważne by oszczędzać lakierowaną podłogę korkową 10 dni po lakierowaniu i  czyścić ją wtedy tylko na sucho. Po tym okresie, w razie zaplamienia możemy powierzchnię przecierać lekko wilgotną szmatką namoczoną w lekko kwaśnym roztworze (ocet, cytryna), choć bezpieczniej środkami czyszczącymi zaleconymi przez producenta.
-korek fabrycznie powoskowany naturalnym woskiem korkowym: bardziej odporny na zabrudzenia, można go przecierać wilgotną szmatką.

Wymiary:
- grubość: 10-12 mm, z czego korek to min. 5mm;
- kształty płytek i paneli: 90x18,5, 90x30, 60x30, 30x30cm
Korek jako wykładzina podłogowa jest dostępny w różnych rozmiarach jako płytki i panele.


Cena:
120-600 zł/m2