płyta OSB

 

płyta OSB (ang. Oriented Strand Board) do niedawna stosowana tylko na budowie ( zamiennie ze sklejką), jako materiał konstrukcyjny i pomocniczy, obecnie pojawia się także jako okłądzina w nowoczesnych, minimalistycznych wnętrzach.

Zalety w porównaniu do sklejki:
(+) dłuższe, bardziej wytrzymałe mechanicznie płyty ;
(+) bardziej ekologiczna- wióry mogą pochodzić od mniejszych, młodszych i szybciej rosnących gatunków drzew;
(+) tańsza;

Wady:
(-) przetworzone drewno (sklejka, płyty MDF, OSB i wiórowe) emituje formaldehyd* (wydzielany z klejów), substancję toksycznąa w  większych stężeniach, której poziom emisji jest kontrolowany przez normy;

Płyta OSB ma różne właściwości zależnie od ilości warstw, rodzaju żywicy i kleju użytych do klejenia oraz stopnia zaklejenia wiórów.
Podział:
- OSB/1: zastosowanie ogólne, suchotrwała, klejana są żywicą UF, nie odporną na wodę;
- OSB/2:  nośna, suchotrwała, klejana są żywicą UF, nie odporną na wodę;
- OSB/3: nośna,  warunki wilgotne;
- OSB/4: o podwyższonej zdolności przenoszenia obciążeń, warunki wilgotne;

Budowa materiału:
płyta drewnopochodna, wielowarstwowa.(najczęściej 3-warstwowa). Długie, wysmukłe wióry odpadowe (najczęściej sosnowe), sklejane żywicami syntetycznymi i klejem. Jak nazwa wskazuje (ang. Oriented Strand Board), wióry muszą być ułożone w odpowiedni sposób:
- w warstwie zewnętrznej min.70% wiórów zorientowanych  w kierunku dłuższej osi płyty;
- w warstwie wewnętrznej wióry zorientowane w kierunku prostopadłym do wiórów warstwy zewnętrznej;

Zastosowanie:
- zamiennik sklejki i desek w technologii lekkiego szkieletu drewnianego;
- poszycie ścian, podłóg i dachów;
- elementy kompozytowe (dwuteownik), zastępujące belki drewniane;
- okładzina ścian i sufitu w nowoczesnych, minimalistycznych wnętrzach;

 * Europejskie normy EN dotyczące płyt drewnopochodnych w klasie E1 (do zastosowania wewnątrz pomieszczeń) dopuszczają emisję formaldehydu nie większą niż 0,1 ppm (0,125 mg/m3). Polskie normy są bardziej restrykcyjne-max. wielkość emisji w pomieszczeniach kategorii A (mieszkania, szpitale, szkoły, magazyny żywności) ograniczona została do 0,05 mg/m3. Dla pomieszczeń kategorii B (pozostałe) wartość ta jest dwukrotnie wyższa i wynosi 0,1 mg/m3. Formaldehyd wydziela się również podczas niepełnego spalania gazu w kuchenkach domowych.